Jagers hadden niet zoveel aan tellen en schrijven. Voor het jagen op wild, of het verzamelen van natuurprodukten, had je niet zoveel scholing nodig. Bij landbouwers lag dat anders. Zij moesten goed tellen en registreren wat zij allemaal voor bezittingen hadden. Dat deden ze door middel van een schrift. Er waren in die tijd twee schriften: de hiërogliefen uit Egypte en het spijkerschrift in Mesopotamië. Deze twee ontmoetten elkaar in Jordanië, waar beide volkeren wisselend de macht hadden. Via Fenicië is het schrift tenslotte op het eiland Kreta gekomen, en de Grieken hebben daar nog wel een aardig verhaal over.

De oppergod van de Grieken, Zeus, werd verliefd op een prinses uit Fenicië. Haar naam was Europa. Hij verscheen voor haar in de gedaante van een stier, en Europa zag hem wel zitten. Ze klom op zijn rug en samen gingen ze naar Kreta. Het werd een behoorlijk heftige liefdesnacht, maar toen verliet Zeus haar. Ondertussen had de vader van Europa gehoord wat er was gebeurd. Hij zond zijn drie zonen erop uit om Europa te gaan zoeken. De jongste, Catmos, ging eerst maar eens naar het Orakel van Delphi. Volgens dat orakel moest hij gaan zoeken naar de plaats waar de koe ging liggen. Catmos ging er weer op uit en toen hij op het eiland Kreta aankwam, vond hij daar inderdaad een koe die prompt ging liggen. Op die plaats stichtte Catmos een stad en hij gebruikte daar het schrift van de Feniciërs. Zo kregen de Grieken hun schrift.

Onnodig te zeggen natuurlijk dat de werkelijke reden van deze uitwisseling van schriften de opbloeiende handel tussen de Grieken, Egyptenaren en Mesopotamiërs was.