------------------------------------- - De rijke man die niks te eten had - ------------------------------------- Vrij naar: De dode die nog even terug mocht. Uit: Volksverhalen uit kleurrijk Nederland – List en Bedrog. ------------------------------------- Er was eens een heel rijke man. Hij had heel veel geld, maar hij was helemaal geen aardige man. Nooit wilde hij wat weggeven aan anderen. Als er bijvoorbeeld een zwerver die veel honger had aan de deur klopte en om eten vroeg, brulde hij heel hard “Nee!” en sloeg de deur weer dicht. De rijke man verdiende steeds meer geld en werd steeds rijker, maar hij werd ook steeds ouder. En toen hij heel oud geworden was, ging hij dood. Nou geloofden de mensen in Marokko dat je in de hemel kwam als je dood was. Maar daar moest je wel op wachten, want er moest eerst nog een plekje voor je vrijgemaakt worden. Je kwam dan in de wachtkamer. Dat was een prachtige kamer en in die kamer was een groot raam. En als je door dat raam naar buiten keek, zag je de hemel. En er was ook altijd heel veel lekker eten, zodat je geen honger kreeg terwijl je moest wachten. Maar toen de rijke man in die kamer kwam, zag hij dat er helemaal geen eten was! Nog geen kruimeltje brood lag er! De man was daar heel boos over, en hij riep “Ik wil onmiddellijk een engel spreken!” Er kwam een engel en de man deed zijn beklag. De engel zei: “Ja, maar toen je leefde, heb je ook helemaal geen eten verzameld voor hier! En dan heb je hier natuurlijk ook niks!” En toen de rijke man dat hoorde, vroeg hij: “Mag ik dan alstublieft nog één maandje terug naar de aarde? Dan kan ik nog snel eten verzamelen.” En dat mocht van de engel. De rijke man vloog op een wolkje terug naar de aarde, en daar ging hij meteen heel veel eten kopen en ook zelf maken. Hij maakte vooral heel veel chocoladekoekjes, want die vond hij erg lekker! En toen de maand voorbij was, had hij zijn hele huis volgestapeld met eten! Het kwam helemaal tot aan het dak! Alleen op de laatste dag ging er iets mis: toen hij koekjes aan het bakken was, had hij ze per ongeluk te lang in de oven laten staan. En dan verbranden ze. Terwijl de rijke man daarover aan het mopperen was, ging de bel. De rijke man deed open, en er stond een hongerige zwerver. Die vroeg: “Heeft u misschien wat te eten voor mij?” En omdat het zijn laatste dag op aarde was, zei de rijke man: “Nou, goed dan.” Hij ging één van de verbrande koekjes halen en gaf dit aan de bedelaar. En even lachte hij bij zichzelf: “Zo, heb ik toch nog iemand blij gemaakt!” Toen was de maand echt om en de man dacht: “Nu heb ik heel veel eten verzameld, dus als ik straks terug kom in die wachtkamer, kan ik lekker smullen! De man stapte weer op het wolkje en vloog terug naar de wachtkamer. Hij deed de deur open, stapte de kamer binnen en tot zijn stomme verbazing, zag hij dat er maar één eetbaar ding lag. Dat was het verbrande koekje, dat hij aan de bedelaar had gegeven! (praten over hoe dat nou kan!) *** Alternatief happy end ***: De rijke man wist nu wat hij moest doen om eten in de kamer te krijgen: hij moest zelf eten wéggeven! En toen hij dat wist, vroeg hij of hij nogmaals terug mocht. Dat mocht en hij ging veel eten weggeven. Uiteindelijk vond hij dat zelfs nog leuk ook. Toen hij weer terug in de kamer was, was deze eindelijk gevuld met allemaal lekkere dingen.