De oude Grieken beschouwden geschiedenis als een kunst. Ze vonden deze wetenschap zo waardevol, dat ze er zelfs een eigen muze (beschermgodin) aan toekenden. Dit was de muze Kleio. Geschiedschrijvers stonden hoog in aanzien en werden alom gerespecteerd. Met hun verhalen over goden, vervlogen tijden en grote oorlogen konden ze de mensen mateloos boeien.

Tegenwoordig hebben de leerkrachten in het basisonderwijs de beschikking tot een schatkist aan lesmateriaal, informatie en beeldvormers. Het staat allemaal netjes in een methode. Helaas is dat voor sommige leerkrachten een goede reden om er zelf niet zoveel meer aan te doen. Vaak worden geschiedenislessen gedegradeerd tot het lezen van een stukje tekst en het maken van een paar vragen. Dat is jammer, want als je de kinderen echt warm wilt maken voor het verleden, moet je ervoor zorgen dat er, ook in het geschiedenisonderwijs, genoeg te beleven valt. In dit artikel kun je een aantal uitgangspunten vinden die belangrijk zijn in het geschiedenisonderwijs.

Als we uitgaan van de stelling dat geschiedenis een kunst is, dan is het goed om te weten dat kunst heel persoonlijk is. Wat de één mooi vindt, vindt de ander foeilelijk. Wat de één belangrijk vindt, is voor de ander alleen maar een leuk weetje. De geschiedenis is veel te groot om alles te behandelen. Je moet dus zelf bepalen wat jij wilt behandelen, en hoe je dat wilt behandelen.

Geschiedenis in het basisonderwijs kun je onderverdelen in geschiedenis voor de onderbouw en voor de bovenbouw. In de onderbouw (t/m groep 5) gaat het vooral om het aanleren van technieken zoals informatie opzoeken, bronnen onderzoeken en nieuwsgierig zijn. Ook maak je veel gebruik van smaakmakers. Smaakmakers zijn voorwerpen of zaken die kinderen interesseren. Je kunt bijvoorbeeld een stukje barnsteen laten zien, dat miljoenen jaren geleden ontstaan is. Een leuk proefje met barnsteen is dat je het statisch kunt laden, zodat het papiersnippers aantrekt. Wat in de onderbouw ook heel leuk is om te doen, is een les geven over geld. Je deelt een aantal munten uit, en gaat eens goed met de kinderen kijken wat er nou op te zien is. Op de oude dubbeltjes zie je bijvoorbeeld kroontjes, een haantje, een visje en nog veel meer. Je kunt ook uitleggen dat munten vroeger eigenlijk bolletjes zilver waren, die gemerkt werden. Door dat merken werden ze plat. Dit zijn allemaal voorbeelden van smaakmakers.