De Karolingische Rennaissance
Karel raakte geïmponeerd door de resten van het Romeinse Rijk, die hij in Lombardije aantrof. Hij wilde deze graag bewaren en heeft vele Romeinse geschriften en bouwwerken gered. Dit noemt men de Karolingische Rennaissance. Ook liet hij het Frankische schrift, dat moeilijk leesbaar was, saneren met het Romeinse schrift. Zelf was de keizer analfabeet. Zijn handtekening werd dan ook door anderen geschreven. Hij hoefde dan alleen nog het vinkje in het midden te zetten om het rechtsgeldig te maken.

Over Karel de Grote gaan heel veel heldenverhalen de rondte. Zo zou zijn lengte maar liefst 7 voet bedragen. Tegenwoordig komt zo'n lengte overeen met 2.10m, maar toentertijd was het de gewoonte om je eigen voet als maatstaf te nemen. En als je je eigen (blote) voet opmeet, zul je merken dat iedereen zo'n beetje 7 keer zijn eigen voet lang is. Verder was Karel ook helemaal geen lieverdje. Hij was degene die in het jaar 800 de Saksen dwong zich te kerstenen. De weigeraars liet hij zonder pardon onthoofden.

In Italië kocht Karel een mooie sarcofaag voor zichzelf. Toen hij in 814 overleed, werd hij vereerd als een heilige. Maar 150 jaar later wilde men hem herbegraven, omdat een sarcofaag heidens was. Veel mensen profiteerden daarvan om een stukje van zijn skelet als 'souvenir' mee te jatten. Zo kwam Karel eigenlijk overal en nergens terecht. In de Grote Kerk van Aken is hij uiteindelijk begraven, voor zover aanwezig.